वास
वास
नेपाली सम्पादन गर्नुहोस्
पद वर्ग सम्पादन गर्नुहोस्
नाम
अर्थ सम्पादन गर्नुहोस्
ना॰ कोही नभएका ठाउँमा वा हत्तपत्त कोही नुपग्ने ठाउँमा बस्ने काम; एकान्तको बास; एक्लो बसाइ । — वासी— वि॰ एकान्तवास गर्ने; एक्लै बस्ने वा रहने । > एकान्ती— वि॰ १. माझमा एउटा मात्र कान हुने र फित्ता, खीप आदि नहुने (एक प्रकारको जुत्ता॰; एककाने । २. बाहिरी–भित्री नभएको; एकसरो (टोपी॰ ।
उदाहरण सम्पादन गर्नुहोस्
अनुवाद सम्पादन गर्नुहोस्
- अङ्ग्रेजी: