चलन
चलन
नेपाली
सम्पादन गर्नुहोस्पद वर्ग
सम्पादन गर्नुहोस्नाम
अर्थ
सम्पादन गर्नुहोस्ना॰ [सं॰] १. रीतिपरम्परा; प्रथा । २. गति; चाल । वि॰ ३. गतिशील; कम्पायमान; काम्ने; हल्लने । — कलन— ना॰ उच्चस्तरीय गणितको एक प्रकार । ~ चलाइ— ना॰ चलनमा चलेको कामकुरो । ~ चल्ती— ना॰ चलन वा व्यवहारमा उपयोग हुँदै आइरहेको कुरा; चलन । ~ चाँजो— ना॰ कामकुराको व्यवस्था; घरायसी कारोबार; कामधन्दा । ~ चाँदीको— वि॰ चलनचल्तीमा ल्याइएको (चाँदीको सुका, मोहर, रुपियाँ इ॰) । ~ पुर्जी— ना॰ कसैलाई कुनै कुरो भोग गर्न वा चलन गर्न दिँदा गरिने कागज; पट्टा; आज्ञापत्र; अधिकारपत्र । चल निक्षेप— ना॰ [सं॰] ब्याङ्कको चल्ती खातामा निक्षेपकर्ता वा खातावालले जम्मा गरेको निर्ब्याजी रकम; भागनिक्षेप ।
उदाहरण
सम्पादन गर्नुहोस्अनुवाद
सम्पादन गर्नुहोस्- अङ्ग्रेजी: