कुँड्–नु

नेपाली सम्पादन गर्नुहोस्

पद वर्ग सम्पादन गर्नुहोस्

कर्मवाच्य क्रिया

अर्थ सम्पादन गर्नुहोस्

स॰ क्रि॰ [सं॰ कुण्ठ <+नु॰] १. चक्कु, खुकुरी आदि हतियारको धार झार्नु वा दोब्य्राउनु; भुत्त्याउनु; कुँढ्नु । २. कागती, निबुवा, खाँदेको अचार आदिका अमिलाले दाँतमा खिहिथ्याहट पैदा गर्नु वा दाँतको शक्ति कम पार्नु । ३. चित्त दुखाउनु । > कुँडाइ— ना॰ कुँड्ने काम वा प्रक्रिया । कुँडाइनु— क॰ क्रि॰ कुँड्न लाइनु; कुँड्याइनु । कुँडाउनु— प्रे॰ क्रि॰ कुड्न लाउनु; कुँड्याउनु ।

उदाहरण सम्पादन गर्नुहोस्

अनुवाद सम्पादन गर्नुहोस्

  1. अङ्ग्रेजी: