ओगट्–नु

कर्मवाच्य क्रिया

स॰ क्रि॰ [अग्रवर्तने १. कुनै ठाउँलाई अरू कोही आउनुभन्दा पहिले नै छेकथुन गरिराख्नु; अरू कसैलाई नदिईकन कुनै वस्तुलाई कब्जामा लिइराख्नु; रोक्नु; छेक्नु; ओकट्नु । २. कुनै व्यक्ति वा प्राणीविशेषलाई अलमल्याएर अन्त जान वा अरूको हुन नदिनु । ३. कुनै वस्तु वा व्यक्तिले आफूभरिको ठाउँ लिनु । > ओगटाइ— ना॰ ओगट्ने किसिम, क्रिया वा भाव । ओगटाउनु— प्रे॰ क्रि॰ ओगट्न लाउनु । ओगटिनु— क॰ क्रि॰ ओगटाइमा पर्नु ।

  1. अङ्ग्रेजी: