उमार्–नु

कर्मवाच्य क्रिया

प्रे॰ क्रि॰ [सं॰ अङ्कुर ?] उम्रने पार्नु; उम्रन लगाउनु । श्र उमार— ना॰ १. उम्रने क्रिया वा प्रक्रिया । २. उम्राइको छिमल (उदा॰— एकै उमारमा बारी हरियै भएछ ।) । उमाराइ— ना॰ उमार्ने क्रिया वा प्रक्रिया । उमारिनु— क॰ क्रि॰ उमार्ने काम गरिनु; उम्रने पारिनु ।

  1. अङ्ग्रेजी: