उफ्र–नु

अकर्मक क्रिया

अ॰ क्रि॰ [सं॰ उस्स्फारणे १. जमिन छाडेर माथि बुर्लुक्क हुत्तिनु वा उछिट्टिनु । २. नाघ्नु; फड्कनु । ३. मात्तिनु; औताउनु; उर्लनु । ४. अति क्रुद्ध हुनु । > उफ्राइ— ना॰ उफ्रने क्रिया वा प्रक्रिया ।

  1. अङ्ग्रेजी: