उफार्–नु

कर्मवाच्य क्रिया

स॰ क्रि॰ [उफ्र+आर+नु] कुनै वस्तुलाई माथितिर हुत्त्याउनु; उँभो फाल्नु; उराल्नु । > उफाराइ— ना॰ उफार्ने क्रिया वा प्रक्रिया । उफारिनु— क॰ क्रि॰ उफार्ने काम गरिनु; उफ्राइको पात्र हुनु ।

  1. अङ्ग्रेजी: