उधार्–नु

कर्मवाच्य क्रिया

स॰ क्रि॰ [प्रा॰ उद्धर+नु] १. सिउनी वा बन्धन खुस्काउनु; सिएको वा बाँधेको वस्तु फुकाउनु । २. घरका छानाको खर, पराल आदि झिक्नु; उचेर्नु । > उधाराइ— ना॰ उधार्ने क्रिया वा प्रक्रिया । उधारिनु— क॰ क्रि॰ उधार्ने काम गरिनु; बन्धन खुस्काइनु ।

  1. अङ्ग्रेजी: