उत्र–नु

उत्र–नु

नेपाली

पद वर्ग

अकर्मक क्रिया

अर्थ

अ॰ क्रि॰ [प्रा॰ उत्तरण+नु] १. धसिएको वा गाडिएको ठाउँबाट बाहिर निस्कनु । २. खोला, नदी आदिबाट पार हुनु । ३. दुःख, पीडा, सङ्कट आदिबाट छुटकारा पाउनु । ४. झोलिलो पदार्थमा कुनै वस्तु माथि उठेर आउनु; तहरिनु; तर पर्नु । ५. ऋणबाट मुक्त हुनु; उऋण हुनु; उक्सनु । > उत्राइ— ना॰ उत्रने क्रिया वा प्रक्रिया । उत्राइनु— क॰ क्रि॰ उत्रने पारिनु; उत्रन लाइनु । उत्राउनु— प्रे॰ क्रि॰ उत्रने पार्नु; उतार्नु । उत्रिनु— अ॰ क्रि॰ १. उत्रनु । २. उत्रने काम गरिनु ।

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: