आरोप

आरोप

नेपाली

पद वर्ग

नाम

अर्थ

ना॰ [सं॰] १. कसैलाई कुनै खराब काम गरेबापतमा लगाइएको दोष; बात वा फरेब; अभियोग । २. कसैलाई खराब काम गरेकोमा वात वा दोष लगाउने क्रिया वा व्यवहार । ३. एक पदार्थमा अर्का पदार्थका गुणको कल्पना गर्ने काम । ४. रोप्ने वा घुसार्ने काम । > आरोपक— वि॰ १. आरोप लाउने; फत्तुर लाउने; दोष वा बात लगाउने । २. बोटबिरुवा आदि रोप्ने । आरोपण— ना॰ १. उखेलेका बोटबिरुवा आदि अर्का ठाउँमा रोप्ने काम । २. एक व्यक्तिले अर्का व्यक्तिको भाव देखाउने वा एक वस्तुमा अर्को वस्तु जड्ने काम । ३. एउटा बिरुवामा अर्को बिरुवाको टुसो वा सानो हाँगो घुसार्ने वा टाँसेर एकरूप पार्ने काम । ४. चढाउने वा उकाल्ने काम । ५. दोषबात लगाउने काम । ६. झूटो कल्पना; भ्रम । ~ पत्र— ना॰ अड्डाअदालतबाट कुनै व्यक्तिका उपर आरोप लगाइएको बेहोरा वा बयान लेखिएको कागत । आरोपित— वि॰ १. दोष लगाइएको; बात लगाइएको । २. सारिएको; रोपिएको (बिरुवा॰ । आरोप्य— वि॰ १. आरोप लगाउन हुने; बात लगाउन लायक । २. सार्न वा रोप्न हुने (बोटबिरुवा॰ ।

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: