आपात

अव्यय

ना॰ [सं॰] १. अग्लो ठाउँबाट खस्ने वा झर्ने क्रिया– प्रक्रिया । २. अकस्मात् आइपर्ने वा आइपरेको घटना वा स्थिति । श्र आपाततः— अव्य॰ १. तुरुन्त; उत्निखेरै । २. अचानक; अकस्मात् । ३. आखिरमा; अन्त्यमा; निचोरमा । ४. सामान्य दृष्टिले विचार गर्दा; सरसरी हेर्दा । ~ दृष्टि— ना॰ कुनै वस्तु वा घटनालाई तत्काल सरसरती हेर्ने क्रिया; सद्य दृष्टि; सामान्य दृष्टि । > आपातिक— वि॰ अकस्मात् घटेको; अचानक देखा पर्ने; अपर्झट आइपरेको ।

  1. अङ्ग्रेजी: