अराजकता

कर्मवाच्य क्रिया

ना॰ [सं॰] शासनव्यवस्था, परिस्थिति, नियम–अनुशासन आदि नमिलेको अवस्था; शान्ति र सुखमय व्यवस्था नभएको शासन; ठूलो अव्यवस्था । — वाद — ना॰ राज्यहीन शासनव्यवस्था मान्ने मत; शासकविना समाज चल्छ भन्ने एक किसिमको सिद्धान्त । — वादी — ना॰ अराजकतावादको अनुयायी; अराजकतावादको समर्थक । अराजी — वि॰ [अ+राजी ] खुसी नभएको; राजी नभएको; बिराजी । अरारी — ना॰ [सं॰ आरी ] ससाना पात हुने र गुलाफी रङ्गका गोलाकार फूल फुल्ने एक बोट वा कलेजी रङ्गका लामा कोसा फल्ने र काठको अँगारबाट बारुद बनाइने काँडादार वनस्पति; त्यसैको फल; आरी । अराल्–नु — स॰ क्रि॰ [सं॰ अराल+नु ] अधकल्चो पारेर भुट्नु; राम्रोसँग नपाक्ने गरी भुट्नु; आधा काँचो हुने गरी मकै आदि भुट्नु । > अरालाइ — ना॰ अराल्ने भाव, क्रिया वा प्रक्रिया । अरालिनु — क॰ क्रि॰ अराल्ने काम गरिनु । अरावट — ना॰ [अराउ+आवट ] अह्रावट; अराउ । अराष्ट्रिय — वि॰ [अ+राष्ट्रिय ] राष्ट्रसँग सम्बन्ध नभएको; राष्ट्रप्रति अहित चिताउने । ~ तत्त्व — ना॰ कुनै पनि देशको, राष्ट्रको अहित चिताउने तत्त्व; पञ्चमाङ्गी तत्त्व । ~ भावना — ना॰ राष्ट्रका प्रति अहित चिताउने मानसिक सोचाइ वा विचार । अरि — ना॰ [सं॰] शत्रु; वैरी । अरिँगाल — ना॰हे॰ अरिबाल ।

  1. अङ्ग्रेजी: