अटाउ–नु

अकर्मक क्रिया

अ॰ क्रि॰ [अट्+आउ+नु] १. कुनै कुरा वा वस्तु कुनै ठाउँ वा पात्रमा अट्न–रहन सक्ने हुनु; राख्ने वा हालिने ठाउँ पुग्नु । २. कुनै वस्तु राख्ने वा हाल्ने ठाउँ तुल्याउनु । (उदा॰— मधु र कमल एउटै आसनमा अटाए ।) ।

  1. अङ्ग्रेजी: