अकमक

अकर्मक क्रिया

ना॰ [अ॰ मू॰] १. आनेकाने; दोमन । २. दोधार; बिविधा । > अकमकाइ— ना॰ अकमकाउने भाव, क्रिया वा प्रक्रिया । अकमकाइनु— अ॰क्रि॰ अकमकाउने काम हुनु; अकमक्क परिनु । अकमकाउनु— अ॰ क्रि॰ अकमक्क पर्ने स्थिति हुनु; यसो भनूँ कि उसो भनूँ भएर अलमलिनु । अकमकिनु— अ॰ क्रि॰ अकमक्क पर्नु; किंकर्तव्यविमूढ हुनु । अकमक्क— क्रि॰वि॰ १. जिल्ल; जिल्लाराम । क्रि॰वि॰ २. दोधारमा परेर; जिल्लाराम भएर । अकमक्या्यँ— ना॰ अकमकाइ । अकमक्याइनु— क॰ क्रि॰ अकमकिने गराइनु, अकमक्क पारिनु । अकमक्याउनु— प्रे॰ क्रि॰ अकमकिने गराउनु; अकमक्क पार्नु ।

  1. अङ्ग्रेजी: